آزمون آنلاین درس 3 فارسی ششم

1

چو یک بار گفتی، مگو باز پس که حلوا چو یک بار خوردند، بس

2

مدتی می‌بایدش لب دوختن از سخن،تا او سخن آموختن

3

شنیده‌ام که حدیثی که آن دوباره شود چو صبر گردد تلخ، ارچه خوش بود چو شکر (صبر: گیاهی تلخ)

4

با این که سخن به لطف آب است کم گفتن هر سخن، صواب است

1

صفر

2

1

3

2

4

3

1

طعم

2

آزادگی

3

برکت

4

آزار

1

برو

2

چشمه

3

تمبر

4

آمد

1

قهوه‌ای

2

سربازی

3

خورشیدی

4

پوشه‌ای

1

آن خشت بود که پر توان زد: این خشت زدن است که می‌توان زیاد انجام داد.

2

لاف از سخن چو در توان زد: می‌توانیم مثل مروارید زیاد صحبت کنیم.

3

آب ارچه همه زلال خیزد: اگرچه آب، صاف و گوارا است ...

4

با این که سخن به لطف آب است: با این که سخن به لطافت و نرمی آب است.

1

باز

2

مرغزار

3

قمری

4

بلبل

1

با این که سخن به لطف آب است کم گفتن هر سخن، صواب است

2

کم گوی و گزیده گوی، چون در تا ز اندک تو، جهان شود پر

3

یک دسته گل دماغ‌پرور از خرمن صد گیاه، بهتر

4

آب ارچه همه زلال خیزد از خوردن پر، ملال خیزد

1

که دشمن که دنانا بود به ز دوست ابا دشمن و دوست دانش نکوست (به: بهتر)

2

تو نادانی و نشنودی مگر آن که از بدخواه، بدتر، دوست نادان (نشنودی: نشنیدی)

3

دشمن دانا که غم جان بود بهتر از آن دوست که نادان بود

4

دوست نادان و عدو دانا، جهل ناسازگار ز این میان، در سایه‌ی ساقی پناهم را ببین (عدو: دشمن)