آزمون آنلاین درس 16 فارسی ششم

1

حور با دیو همنشین نسزد کبک با زاغ هم نفس نشود (حور: زن زیبای بهشتی)

2

چمن بی همنشین، زندان جانست صفای بوستان، از دوستان است

3

باز اگر چند کبوتر گیرد باز را هم به کبوتر گیرند (باز: پرنده‌ی شکاری)

4

گر تو باشی همنشین یار ما می‌شود حاجاتت این جا گَه روا

1

مکن دوستی با دروغ آزمای همان نیز با .................. نا پاک رای (فرد)

2

همه راستی کن که از راستی نیاید به کار ..................... کاستی (هم چنان)

3

کلماتی چو در آویزه‌ی گوش مسجد کوفه ..................... مدهوش (هنوزش)

4

شبروان، مست ولای تو علی ..................... عالم به فدای تو علی (کل)

1

گویند مرا چو زاد مادر: می‌گویند وقتی مادر مرا به دنیا آورد.

2

پس هستی من ز هستی اوست: بنابراین وجود من به وجود مادرم وابسته است.

3

تا شیوه‎‌ی راه رفتن آموخت: تا شیوه‌ی راه رفتن را یاد گرفت.

4

بیدار نشست و خفتن آموخت: (بالای سرم) بیدار نشست و با این کارش باعث شد من خوابیدن را یاد بگیرم.

1

به گیتی، به از راستی پیشه نیست ز کژّی بتر، هیچ‌ اندیشه نیست

2

هر آن کس که با تو نگوید درست چنان دان که او دشمن جان توست

3

تا شام، نیفتاد صدای تبر از گوش شد توده در آن باغ، سحر، هیمه‌ی بسیار

4

آسان گذرد گر شب و روز و مه و سالت روز عمل و مزد، بود کار تو دشوار

1

گشاده‌ست بر ما، در راستی چه کوبیم خیره، در کاستی : جمله‌ی پرسشی دارد.

2

هر آن کس که با تو نگوید درست چنان دان که او دشمن جان توست : جمله‌ی امری دارد.

3

هر آن کو که گردد به گرد دروغ ستمکره خوانیمش و بی فروغ : جمله‌ی خبری دارد.

4

سخن گفتن کژ ز بیچارگی است به بیچارگان بر، بباید گریست : جمله‌ی عاطفی دارد.

1

کاغذ

2

شاهنامه

3

آواز

4

روضه

1

یک تشبیه دیده می‌شود.

2

یک واژه‌ی جمع دیده می‌شود.

3

زوال ملک، یعنی رو به نیستی رفتنِ پادشاه

4

یک کنایه دیده می‌شود.

1

هر آن کو که گردد به گردِ دروغ

2

چنان دان که او دشمن جان توست

3

گشاده‌ست بر ما در راستی

4

چه کوبیم خیره، در کاستی

1

اهوال: جمعِ هال

2

اجایب: جمعِ اجیب

3

فاخته: اولِ چیزی

4

پیقمبر: پیامبر

1

فردا هم روز خداست.

2

کوه به کوه نمی رسد، آدم به آدم می‌رسد.

3

ماهی را هر وقت از آب بگیری، تازه است.

4

گر صبر کنی ز غوره حلوا سازم.