آزمون آنلاین درس 8 فارسی یازدهم

1

گفت حق اندر سفر هرجا روی - باید اول طالب مردی شوی

2

در خواب دوش پیری در کوی عشق دیدم - با دست اشارتم کرد که عزم سوی ما کن

3

به منزل می رساند سالکان را - تپیدن های بی تابانۀ دل

4

کار از تو می رود مددی ای دلیل راه - که انصاف می دهیم و ز ره اوفتاده ایم

1

دل اگر بار کشد بار نگاری باری - اگر کشته شود بر سرکاری باری

2

جمال عارض خورشید و حسن قامت سرو - تو را رسد که چو دعوی کنی بیان داری

3

بدین روش که تو طاووس می کنی رفتار - نه برج من که همه عالم آشیان داری

4

بدین صفت که تویی دل چه جای خدمت توست - که با چنین صنمی دست در میان داری

1

او را مقام و منزل و مسکن چه حاجت است - هرجا که می رود همه ملک خدای اوست.

2

منزلگه جان است که جانان من آنجاست - یا روضۀ خلد است که رضوان من آنجاست.

3

خیمه در مصر چو پیراهن یوسف زاده ایم - جلوه ها در نظر مردم کنعان دارم.

4

چیست خاک تیره تا باشد تماشاگاه ما - سیرها در خویشتن چون آسمان داریم ما

1

امیر از آن جهان آمده، به خیمه فروآمد و جامه بگردانید و تر و تباه شده بود و برنشست.

2

گفت: بونصر را بگوی كه امروز درستم و در این دو سه روز، بار داده آید كه علّت و تب تمامی زایل شد.

3

این مرد بزرگ و دبیر کافی، به نشاط، قلم در نهاد. تا نزدیك نماز پیشین از این مه مّ ات فارغ شده بود.

4

میر را یافتم آنجا بر زبَر تخت نشسته مخنقه در گردن، عقدی همه كافور و بوالعلای طبیب آنجا نشسته بود.

1

الف، ج، ب، د

2

الف، د، ج، ب

3

ج، الف، ب، د

4

د، الف، ب، ج

1

عاشقم، عاشق ستارۀ صبح - عاشق ابرهای سرگردان

2

آتش زنم به خرمن امیدت - با شعله های حسرت و ناکامی

3

ای مرغ دل که خسته و بی تابی - دمساز باش با غم او دمساز

4

کنون منم که در دل این خلوت و سکوت - ای شهر پرخروش ، تو را یاد می کنم.

1

حال چوگان، چون نمی دانی که چیست - ای نصیحت گو به ترک گوی گوی

2

تو خود وصال دگر بودی ای نسیم وصال - خطا نگر که دل ا مّیدت در وفای تو بست .

3

حریف، عهد مو دّ ت شکست و من نشکستم - خلیل، بیخ ارادت برید و من نبریدم.

4

با پری رویان، به خلوت روی در روی آوری خویش را دیوانه سازی و پری خوانی کنی.

1

حال چوگان، چون نمی دانی که چیست - ای نصیحت گو به ترک گوی گوی

2

تو خود وصال دگر بودی ای نسیم وصال - خطا نگر که دل امّیدت در وفای تو بست.

3

حریف، عهد مودّت شکست و من نشکستم - خلیل، بیخ ارادت برید و من نبریدم.

4

با پری رویان، به خلوت روی در روی آوری - خویش را دیوانه سازی و پری خوانی کنی.

1

نهاد، مضاف الیه، متمم، مسند

2

متمم، مفعول، متمم، نهاد

3

نهاد، مضاف الیه، مفعول، نهاد

4

نهاد، مضاف الیه، مفعول، مسند

1

عاشقم، عاشق ستارۀ صبح - عاشق ابرهای سرگردان

2

آتش زنم به خرمن امّیدت - با شعله های حسرت و ناکامی

3

ای مرغ دل که خسته و بی تابی - دمساز باش با غم او دمساز

4

اکنون منم که در دل این خلوت و سکوت - ای شهر پرخروش، تو را یاد می کنم.