آزمون آنلاین درس17 فارسی دهم

1

به سرو گفت کسی میوهای نمی آری؟ جواب داد که آزادگان تهیدستاند

2

تاک وجود من عنب عشق بردهد بنگر چه پاکاصل فتاده است تاک من

3

فتاده سیل عدم در چهارسوی جهان در این زمانه حیران بیا و دستم گیر

4

چون تو خوشی، ای دوست، به ویرانی دلها آبادتر آن سینه که آباد نباشد

1

اگر آن نور تجّلی است که من میبینم روشنم گشت چو خورشید که طور است اینجا: تشبیه - تلمیح

2

حال سرگردانی جمعی پریشان موبه مو از شکنج سنبل پرچین چین بر چین بپرس: جناس همسان – استعاره

3

کیست این فتنه نوخاسته کز مهر رخش این دل شیفته حال آمد و بنشست اینجا: ایهام - تضاد

4

چون لاله عذاران چمن جلوه نمایند سرکوفته باید که بدارند گیا را: کنایه - تشبیه

1

تشبیه - تناسب - ایهام – جناس

2

تضاد - جناس - تشبیه - مراعات نظیر

3

جناس - اغراق - تضاد - حسن تعلیل

4

واج آرایی- تضاد - استعاره - جناس

1

مثال چرخ و خاک بارگاهش حدیث تشنه و آب زلال است

2

ز ماه و مهر مرا نیست در زمانه ملال که عشق خونم اگر ریخت بر تو باد حلال

3

به راستی ز فلک پیش میتوان افتاد ز نیل میگذرد هرکه این عصا دارد

4

این برگ های زرد چمن نامه های اوست وین بادهای سرد خزان پیک راهش است

1

نه منم فتنه آن حلقه بنیانکن مویت ابر و باد و مه و خورشید پرستنده رویت

2

او که بشر آفریده است و ز بهرش کرد مسّخر هرآنچه در دو جهان است

3

چو نان آری به کف از رزق یزدان مشو غافل ز درویش پریشان

4

چون پرتو خورشید رخت بر قمر افتد از عکس رخت الله و گل رنگ بگیرد

1

الف - هـ - ب - د – ج

2

ج - الف - ب - د - هـ

3

ب - الف - ج - د - هـ

4

د - هـ - الف - ج - ب

1

ساقیا وقت صبوح آمد بیار آن جام را می پرستانیم درده باده گل فام را

2

زاهدان را چون ز منظوری نهانی چاره نیست پس نشاید عیب کردن رند دردآشام را

3

شام را از صبح صادق بازنشناسم ز شوق چون مهم پرچین کند بر صبح صادق شام را

4

نیست بی افشای راز عاشقان پرواز رنگ بال وپر باید شکست این طائر پیغام را

1

گر گواهیش بیارم که مرا زلف تو کشت حسن او لرزه بر اندام گواه اندازد

2

فلک رسیده به قامت چو زهره رخشان جهان گرفته به غمزه چو دولت چنگیز

3

به عاقبت خبر آمد که مرد ظالم و ماند به سیم سوختگان زرنگار کرده سرای

4

شبها منم ز غمزه او غرق خون ناب این ماجرا به نرگس خودکام او بگوی