آزمون آنلاین درس11 فارسی دهم

1

عاشقان را ز بر خویش مران تا بر تو سر و زر هر دو فشانند و دعا نیز كنند

2

شمع جانم را بكشت آن بی وفا جای دیگر روشنایی میکند

3

عقل را با عشق زور پنجه نیست احتمال از ناتوانی میکند

4

بندگان را نه گزیرست ز حكمت نه گریز چه كنند؟ ار بكشی ور بنوازی خدماند

1

چهار

2

پنج

3

شش

4

هفت

1

مستم آنجا مبر ای یار که سرمستانند دست من گیر که این طایفه پر دستانند

2

نه عجب شب درازم که دو دیده باز باشد به خیالت ای ستمگر عجب است اگر بخفتم

3

هرگزم این گمان نبد، با تو که دوستی کنم باورم این نمیشود با تو نشسته کاین منم

4

پیش از آنم که به دیوانگی انجامد کار معرفت پند همی داد و نمی پذُر فتم

1

مضارع اخباری، مضارع اخباری، مضارع التزامی، مضارع التزامی

2

مضارع اخباری، مضارع التزامی، ماضی التزامی، مضارع التزامی

3

مضارع التزامی، مضارع اخباری، مضارع التزامی، مضارع اخباری

4

مضارع التزامی، مضارع اخباری، ماضی التزامی، ماضی مستمر

1

هّمت حافظ و انفاس سحرخیزان بود که ز بند غم ایام نجاتم دادند

2

بیخود از شعشعه پرتو ذاتم كردند باده از جام تجّلی صفاتم دادند

3

بعدازاین روی من و آینه وصف جمال كه در آنجا خبر از جلوە ذاتم دادند

4

من اگر كامروا گشتم و خوشدل چه عجب مستحق بودم و اینها به زكاتم دادند

1

الف - ب – ه

2

ب - ج – ه

3

ب - د – ه

4

ج - د - ه

1

دیگران چون بروند از نظر از دل بروند تو چنان در دل من رفته که جان در بدنی

2

بنده وارت به سلام آیم و خدمت بکنم ور جوابم ندهی میرسدت کبر و منی

3

تو بدین نعت و صفت گر بخرامی در باغ باغبان بیند و گوید که تو سرو چمنی

4

رستم از سیلی تقدیر به خاک افتاده است تا به کی تکیه به سرپنجه ُپرزور کنی

1

نیک باشی و بدت گوید خلق به که بد باشی و نیکت بینند

2

من زدست تو خویشتن بکشم تا تو دستم به خون نیالایی

3

عجب داری ار بار حکمش برم که دائم به احسان و لطفش درم؟

4

زیر شمشیر غمش رقصکنان باید رفت کانکه شد کشته او نیک سرانجام افتاد