آزمون آنلاین درس 1 فارسی دهم

1

تا روزی خدا تمام نشده به در خانه دیگری نروم

2

و به وقت نومیدی امیدوارتر باش و نومیدی را در امید بسته دان

3

تا مال حلال تمام نشده حرام نخور

4

تا قدم به بهشت نگذاشته ام، از هوای نفس و شیطان غافل نباشم.

1

یک

2

دو

3

سه

4

چهار

1

هیچ نقاشت نمی بیند که نقشی برکشد وان که دید از حيرتش کلک از بنان افکنده ای

2

آن به که زبان درکشم از وصف جمالت زیرا که به ذاتش نرسد خاطر وصاف

3

ای چشم عقل خیره در اوصاف روی تو چون مرغ شب که هیچ نبیند به روشنی

4

4) این دریغم می کشد کافکنده ای اوصاف خویش در زبان عام و خاصان را زبان افكنده ای

1

چون آفتاب اگر سر ما بگذرد ز چرخ افتادگی برون نرود از سرشت ما

2

به دستگیری افلاک احتیاجی نیست کلیم وقتم و افتادگی عصای من است

3

باشد نشان پختگی افتادگی کلیم آن میوه نارس است که بر دار مانده است

4

گوهر افتاده ام در نظر غافلان هرکه ز راهی رسد بر سر من پا نهد

1

زکوی یار می آید نسیم باد نوروزی – از این باد ار مددخواهی چراغ دل بر افروزی

2

منم امروز و تو انگشت نمای همه خلق – من به شیرین سخنی تو به نیکویی مشهور

3

ما چو چنگیم و نوا در ما زتوست -ما چو کوهیم صدا در مازتوست

4

قطره باران که درافتد به خاک – زو بدهد بس گهر تابناک

1

زهی گویا ز توک کا و زبانم

2

باو ز من داحب پیرایه شد

3

گاه چو تیری که رود بر هدف

4

کیست کند با چو منی همسری؟

1

چو در وقت بهار آیی پدیدار

2

حقیقت پرده برداری زرخسار

3

فروغ رویت اندازی سوی خاک

4

عجایب نقش ها سازی سوی خاک

1

در بر من ره چو پایان برد – از خجلی سر به گریبان برد

2

گل از شوق تو خندان در بهار است – از لنش رنگ های بیشمار است

3

الهی فضل خود را یار ما کن – زرحمت یک نظر در کار ما کن

4

قطره باران که در افتد به خاک زو بدهد بس گهر تابناک

1

چون بگشایم ز سر مو شکن – ماه ببیند رخ خود را به من

2

یکی قطرهباران ز ابری چکید – خجل شد چو پهنای دریا بدید

3

الهی ! فضل خود را یار ما کن – زرحمت یک نظر در کار ما کن

4

نعره برآورده فلک کرده کر – دیده سیه کرده شده زهره در

1

الهی فضل خود را یار ما کن: تقاضای بخشش الهی

2

تویی هم آشکارا هم نهانم: آفرینندگی خداوند

3

تاج سر گلبن و صحرا منم: سروری و بزرگی

4

خوی تن از حادثه برتر کشد: رهاندن خود از حادثه