آزمون آنلاین درس 12 فارسی دوازدهم

1

نوعروسان جهان چمن را که جهان آرایند با گل روی تو بازار لطافت بشکست

2

در موی میانت سخنی نیست که خود نیست لیکن سخن ار هست در آن پسته دهان است

3

صبر چون پروانه باید کردنت بر داغ عشق ای که صحبت با یکی داری نه در مقدار خویش

4

خواهی که برنخیزدت از دیده رود خون دل در وفای صحبت رود کسان مبند

1

آتش همه ي آن دشت و چمن را سوزانيد و چمنزارهاي شاداب به برهوت بدل گشتند

2

به خار آن دشت ، همه آزرده شدند و بر چهره هاي شاداب نشان قطره هاي اشک جاري شد

3

همه ي موجودات صحرا در آتش سوختند و خنده ها به گريه و زاري بدل شد

4

همه ي مردم آن جا اندوهگين گشتند و به خاطر چهره ي شاداب او، اشک ريختند

1

جناس

2

مجاز

3

تضاد

4

تشبيه

1

به : مسند

2

دل : نهاد

3

زشت کردار: متمم

4

همان: نهاد

1

عربي بر يک اسب سياه نشسته بود

2

بر يک اسب سياه عربي نشسته بود

3

مرد سياهي ، بر يکي اسب تازي نشسته بود

4

کسي با عربي بر اسب سياهي نشسته بود

1

جزيره- سرزمين پهناور

2

سودابه- از سوي ديگر

3

کتايون- هرمکان

4

فرنگيس- از طرف ديگر

1

كزين دو يکي گر شود نابکار / از اين پس که خواند مرا شهريار

2

چو خواهي که پيدا کني گفت گوي / ببايد زدن سنگ را بر سبوي

3

همان به کزين زشت کردار دل / بشويم کنم چاره ي دل گسل

4

چه گفت آن سپهدار نيکو سخن / که با بد دلي ، شهرياري مکن

1

همی بآسمان شد به پر عقاب به زاری به ساری فتاد اندر آب

2

به جمشید بر گوهر افشاندند مر آن روز را روز نو خواندند

3

چو دید آن درفشان درفش مرا به گوش آمدش بانگ رخش مرا

4

به ایوان خرامید و بنشست شاد کلاه کیانی به سر برنهاد

1

بهتر است که از اعمال پليد پيشين خود، توبه کنم و بدانها دل نبندم

2

شايسته است که درباره ي او بدي نکنم و از بدکاران دوري نکنم

3

سزاوار است که از اين دل بدخواه، دوري کنم و راه بهتري را پيشه سازم

4

بهتر است که از اين رفتار ناپسند، خیالم را راحت کنم و براي رفع مشکلم، چاره اي اساسي بکنم

1

سرعت

2

تيرگي

3

عروج

4

شهرت